TOPRAK TOHUMUN KALBİNDE NEFES ALIR

bu kaçıncı rengi saçlarının
kaç hıncı bu kendinin saçlarına
o dönülmez fotoğraflardan kendini çıkarışın
yüzündeki tarihi boşluğa bu kaçıncı fırlatışın

şimdi yeniden-bin yl sonra mesela
peşine adamlar takışın
bıraktığın izleri bu kaçıncı yokedişin
bu kaçıncı öyküsü septe boğazının

bir çocuğun evi şimdi rahmin
evsiz ki yurtsuz yuvasız ömrümüzde
evidir yine de evi olmak birinin
adı: daha ne kadar kalacak
adresi: son nefes durağı ve sonrası

kalbim... alınma bulutların gölgesinden
kanat karanlıkta acıyan yerlerini
sana yeni rüzgarlar getirecek
saçlarının derinlerdeki rengiyle
mevsimini bul
yüzünü bu yana çevir

15.temmuz.1987
Ünal TEMİZYÜREK / izmir